Technologie polimerów (odpowiedzialny za dydaktykę dr hab. n. med. Leopold Wagner) - przedmiot realizowany jest w III semestrze, ogólna ilość godzin wynosi 31, w tym 5 wykładowych, 2 seminaryjne i 24 ćwiczeniowe.
Efektem kształcenia jest nabycie wiedzy dotyczącej budowy, właściwości i zastosowania polimerów w technice dentystycznej, podziału kompozytów w zależności od przeznaczenia i technologii utwardzania, procesu polimeryzacji i polikondensacji, zjawiska łączenia się części mineralnej z organiczną oraz technologii łączenia kompozytu z metalem. Natomiast w zakresie umiejętności absolwent powinien potrafić stosować polimery w technice dentystycznej, właściwie odwzorowywać lub dobierać kolor podany przez lekarza, stosować technologię polimeryzacji, stosować metody wzmacniania konstrukcji protetycznych włóknem sztucznym oraz wykonywać uzupełnienia adhezyjne metodą pośrednią w odcinku zębów przednich oraz trzonowych i przedtrzonowych. Forma zaliczenia przedmiotu - kolokwium (5 pytań opisowych).
Biomechanika z elementami fizjologii narządu żucia (odpowiedzialne za dydaktykę: dr n. med. Ewa Fitak (moduł FNŻ) i lek. dent. Renata Lenkiewicz (moduł Biomechanika) - przedmiot realizowany jest w IV semestrze, ogólna ilość godzin wynosi 45, w tym 18 wykładowych, 10 seminaryjnych i 17 ćwiczeniowych. Efektem kształcenia jest nabycie wiedzy dotyczącej budowy, funkcji i fizjologii układu stomatognatycznego kośćca, mięśni i uzębienia, fizjologii błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, normy zgryzowej właściwej dla danego wieku, podstawowych czynności układu stomatognatycznego: żucia, mowy i połykania, roli układu nerwowego, jego współdziałania i wzajemnej zależności ze strukturami układu stomatognatycznego, budowy i czynności stawów skroniowo-żuchwowych, ukształtowania powierzchni zwarciowych łuków zębowych i zależności pomiędzy ich morfologią a budową stawów skroniowo-żuchwowych, biomechanicznych zasad kształtowania podparcia i zamocowania uzupełnień stałych i ruchomych dla uzyskania ich stabilizacji oraz adaptacji funkcjonalnej tkanek podłoża podczas inkorporacji protez zębowych, zachowań mechanicznych protez zębowych, a także przyczyn i skutków oddziaływania na tkanki podłoża z uwzględnieniem biomechaniki stawów skroniowo-żuchwowych podczas artykulacji zwarciowej. Student powinien umieć praktycznie wykorzystywać posiadaną wiedzę do odwzorowania artykulacji zwarciowej łuków zębowych oraz ruchów kłykci stawowych żuchwy w artykulatorze nastawialnym z zastosowaniem łuku twarzowego, analizy i oceny ukształtowania powierzchni zwarcia łuków zębowych, przyczyn i konsekwencji różnicy położenia zwarciowego żuchwy z zachowaniem relacji centralnej i w zwarciu nawykowym. Forma zaliczenia przedmiotu: moduł biomechanika - test MCQ (30 pytań jednokrotnego wyboru; moduł fizjologia - test na platformie e-learningowej (10 pytań).
